نقش ساختار توانمند مدارس و جو روانشناختی محیط کار در خوش‌بینی شغلی معلمان

این پژوهش با هدف بررسی نقش ساختار توانمندساز مدارس و جو روانشناختی محیط کار بر خوش‌بینی شغلی معلمان صورت گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان شهرستان کوهدشت (345 نفر) می‌باشد. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران بالغ بر 185 نفر از معلمان (99 نفر معلم مرد و 86 نفر معلم زن) از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه هایی که برای تحقیق حاضر مورد استفاده قرار گرفتند، پرسشنامه خوشبینی شغلی، پرسشنامه ساختار توانمندساز مدارس و پرسشنامه جو روانشناختی بود. بررسی پایایی از طریق آلفای کرونباخ صورت گرفت که میزان پایایی برای پرسشنامه ای ساختار توانمندساز مدارس ، جو روانشناختی محیط کار و خوش‌بینی شغلی به ترتیب 82/0، 77/0 و 78/0 به دست آمد. روایی نیز به روش روایی صوری و محتوایی از طریق نظرات متخصصین مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین ساختار توانمندساز مدارس و جو روانشناختی محیط کار با خوش بینی شغلی معلمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد که ضریب همبستگی چندگانه آن‌ها به ترتیب برابر با 51/0 و 78/0 به دست آمد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان داد ساختار توانمندساز مدارس و جو روانشناختی محیط کار نقش معناداری در پیش‌بینی خوش‌بینی شغلی معلمان ایفا می‌کند و ضریب تأثیر استاندارد آن‌ها به ترتیب برابر با (71/0=β) و (12/0=β) در سطح 05/0 P< دیده شد.